یا مرتاح
... از پشت پرچینها و بوته های گل کنار درخت سیب سرک می کشد. مانند پسرک دوره گردی که عمق حسرتش را تنها در چشمانش میتوان یافت. و من با نگاهی سرشار ، خیره به اعماق اندوه تفکراتش میشوم. با نگاهم او را می پایم و نمیگذارم دمی از نظرم برود! نفسی عمیق می کشم و ...
می خندم. بلند و بلندتر آنقدر بلند که صدای خنده هایم حسرت را از افق نگاهش به اندازه لحظه ای دور کند. آنقدر که باور کند خنده آن روی سکه غصه ست. همیشگی و جدا ناپذیر
یا ولی المومنین
زمزمه های کرانه غدیر و فریادهای رسای ولایت اینک در جان زمان ما
من کنت مولاه فهذا علی مولاه ...
یا شاهد
دست وجود بر روی سینه ام در کنار تمام نشانه های خدا. در کنار تمامی آیاتی که یک راه اند، یک پلاک برای رسیدن به تو.
آسمان و زمین و کوه به کنار . حتی تمامی پرندگان و اصلا همه حیوانات. گیاهان و درختان و .... همه و همه یک طرف و من طرف دیگر .
به کنار چون اینجا نشانه پررنگ تری هست. شانه به شانه ی تمامی آیاتت
.
.
.
دست وجود بر روی سینه ام !
تمام نفس های حیاتم شاهدند که لحظه ای رهایم نکردی ....
یا خالقنا یا رب ...
